Tutaj powinien być opis

„WOLNOŚĆ -KOCHAM I ROZUMIEM”

10 listopada w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości –obchodzonego co roku 11 listopada dla upamiętnienia rocznicy odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego w 1918 roku po 123 latach od rozbiorów dokonanych przez Rosję, Prusy i Austrię.  Święto ustanowione w ostatnich latach II RP, przywrócone w roku 1989  przypomina nam, że wolność raz zdobyta i niepodległość raz osiągnięta nie jest czymś trwałym, tylko darem, który trzeba pielęgnować.

Tegoroczne obchody wymknęły się nieco ze schematu tradycyjnych apeli z poezją o tematyce patriotycznej przeplataną pieśniami legionowymi. Przygotowaliśmy dość niestandardowe widowisko  odnoszące się do wydarzeń, które miały miejsce w Polsce ponad 200 lat temu, aż do odzyskania niepodległości 11 listopada 1918 r. W atmosferę wprowadziły wszystkich uczennice klas I nostalgicznym tańcem z flagą wykonanym do muzyki Krzesimira Dębskiego „Polonez Husarii”. W dalszej części widowiska fakty historyczne, płynące ze starego odbiornika radiowego w postaci archiwalnych komunikatów, przeplatane były twórczością polskich kapel rockowych lat 80-tych i 90-tych. Śpiewano i recytowano protest songi z nurtu muzyki zaangażowanej, których wymowa manifestowała sprzeciw wobec wojny, niesprawiedliwości i ich destrukcyjnego wpływu na człowieka. Takie pacyfistyczne treści okraszone mocnym brzmieniem zdecydowanie bardziej przemawiały do gimnazjalistów wsłuchanych w słowa skłaniające do refleksji i zadumy nad istotą współczesnego patriotyzmu. Przeszłość z teraźniejszością splótł cytat z piosenki zespołu Chłopcy z Placu Broni "Wolność kocham i rozumiem", która stała się motywem przewodnim akademii. Atmosfery dopełniła prezentacja multimedialna przypominająca zarówno wydarzenia jak i sylwetki osób ważnych na ponad stuletniej drodze Polaków do suwerenności.  

 Montaż słowno-muzyczny przygotowany przez gimnazjalistów pod kierunkiem nauczycieli: Arlety Mądrowskiej, Marty Jarosz i Roberta Fryski uświadomił całej społeczności szkolnej powagę tego święta i jego wartość dla Polaków. Szkolni artyści udowodnili zaś, że o Ojczyźnie można mówić w niekonwencjonalny sposób, łącząc tradycję z nowoczesnymi środkami wyrazu i nieszablonowym przekazem.